تظاهرات دهانی و ضایعات استخوانی بیماران تالاسمی ماژور قزوین (۷۸-۱۳۷۷)

زمینه : شیوع تالاسمی در ایران زیاد (%66/1) است و این بیماری عامل ایجاد ضایعه های دهانی, استخوانی و تغییر شاخص dmf است. هدف : مطالعه به منظور شناسایی تظاهرات دهانی و ضایعه های استخوانی و تعیین شاخص dmf در بیماران تالاسمی ماژور بیمارستان قدس استان قزوین انجام شد. مواد و روش ها : در این مطالعه توصیفی – تحلیلی طی سال های 1377 و 78 بیماران تالاسمی ماژور بالای 6 سال بیمارستان قدس استان قزوین (70 نفر) تحت معاینه دقیق بالینی و پرتونگاری قرار گرفتند و پس از تکمیل پرسش نامه و آزمون های آماری نتایج مورد بحث و بررسی قرار گرفت. یافته ها : در این مطالعه ارتباط سه عامل اصلی شامل سن بیمار, نسبت فامیلی والدین بیمار, انجام عمل طحال برداری بیمار با تظاهرات دهانی و میزان شیوع ضایعات استخوانی مورد بررسی قرار گرفت که افزایش سن بیماران با این مشکلات ارتباط مستقیم و معنی داری را نشان داد (005/0 p <) و دو عامل دیگر در اکثریت موارد ارتباط مستقیم و معنی داری را نشان می داد اما جنبه کلیت نداشت. فراوانی اکلوژن کلاس ii (%50) و گروه خونی o+ (%50) در این بیماران قابل ملاحظه بود. نتیجه گیری : رنگ پریدگی مخاط دهان در تمام بیماران دیده شد. تغییرات مرفولوژی استخوان های صورت بسیار شایع بود. شاخص فراوانی افرادی که فاقد دندان پوسیده (%5/28) و دندان کشیده (%5/78) هستند کمتر از شاخص سازمان جهانی بهداشت (%85) است.